Thuiswerkers lijden onder verbouwende buren: ‘De timing kon niet slechter’

Geklop, gezaag, dreunende drilboren ­tijdens een zoom­vergadering: hoe ga je om met grootscheepse ­verbouwingen naast je deur als je thuiswerkt?

Als transformatiemanager Brecht Moens (32) uit het raam van zijn thuiskantoor kijkt, ziet hij de heimachines staan die gebruikt worden bij de bouw van het Amstelkwartier. Zijn die monsters bezig, dan is werken voor hem moeilijk. De verbouwing van de Utrechtsebrug, die tegelijkertijd gaande is, helpt daar ook niet bepaald bij. “Telefoontjes zijn met dat lawaai niet te doen en concentreren is een probleem. Je wil toch af en toe wat slimme dingen zeggen.”

Natuurlijk wist hij anderhalf jaar geleden wel dat hij naast een wijk in aanbouw ging wonen, maar dat hij helemaal vanuit huis zou gaan werken, had hij niet voorzien. Dus ontvluchten Moens en zijn vrouw een werkweek per maand het kabaal en zoeken ze de rust op in een bungalowpark met goede wifi. “Daar merk je opeens wat die ­constante herrie met je doet.”

Uit huis gejaagd

In vergelijking met de eerste driekwart jaar van 2019 ontving de Nederlandse Stichting Geluidshinder in diezelfde periode van dit jaar 20 procent meer meldingen van geluidshinder. Het overgrote deel van de overlast was ­afkomstig van klussers. Vereniging Eigen Huis vroeg ruim 1500 leden in oktober naar de overlast van verbouwingen en ook daar zei een op de vijf stedelingen zich te ergeren aan kluslawaai nu veel mensen thuiszitten door corona.

Moens is dus niet de enige. Gek worden veel thuiswerkers ervan, en soms wat wanhopig: het geboor en getril van een verbouwing dat zonder genade de zoomvergadering binnenknalt, de belangrijke telefoongesprekken die in de auto moeten worden gevoerd, of klussen die alleen in de avonduren kunnen, als de bouwvakkers hun gereedschap hebben neergelegd.

Het verbaast ze niet bij BeterBuren, bemiddelings­bureau bij burenconflicten in Amsterdam en de regio. Ze zagen het aantal meldingen tijdens de eerste lockdown met een kwart toenemen en de spanningen zijn er daarna ver­moedelijk niet minder op geworden, zegt directeur Bente London. “Het is onvermijdelijk in Amsterdam, waar iedereen dicht op elkaar woont, dat je nu meer last hebt van elkaar.”

Bij David (30), die met zijn vriendin in de Utrechtse­dwarsstraat woont en niet met zijn achternaam in de krant wil, begon de buurman in april zonder aankondiging met een complete verbouwing. “Het is logisch dat hij moest beginnen, maar de timing kon gewoon niet slechter.”

Thuiswerken werd voor de maker van digitale leergangen steeds lastiger, en toen in de muren pal naast hem tijdens een belangrijk werkgesprek werd geboord en hij halsoverkop zijn spullen moest pakken om elders te werken, was voor hem de maat vol. “De emoties liepen even hoog op. Je probeert al zo goed en zo kwaad mogelijk je werk thuis te doen, dan heb je ook nog het gevoel uit je huis gejaagd te worden en sla je op je werk een modderfiguur. Toen ben ik even goed boos geworden op de buurman.”

Stressreactie

De gemoederen lopen, ook zonder corona, vaak genoeg zo hoog op dat een rechter wordt overwogen, zegt Bart Vernooij, advocaat gespecialiseerd in burenrecht. Maar in het geval van een verbouwing bij de buren is dat bijna nooit de plek waar je moet zijn. “Je mag de buren geen onrechtmatige hinder geven, maar wat is onrechtmatig? De lat daarvoor ligt heel hoog en is per situatie verschillend, dus moeilijk vast te stellen. Een drilboor kan veel herrie ­maken, maar is nog steeds rechtmatig.”

Het valt namelijk binnen de vrijheden die je hebt als bewoner, zegt hij. “We maken allemaal wel eens lawaai. Daarom zal een rechter altijd eerst vragen naar wat je hebt gedaan om er samen met de buren uit te komen.”

De stressreactie die ontstaat bij geluidsoverlast kan, als het lang duurt, nadelig zijn voor je gezondheid en zorgen voor een hoge bloeddruk, zegt Fred Woudenberg, hoofd van de afdeling Leefomgeving van de GGD. Maar het is niet het lawaai zelf waar je last van hebt, maar de persoon die het geluid veroorzaakt. “Is de prikkel van buiten voorspelbaar en beheersbaar, dan is de overlast beter te dragen.”

Daar zit vaak ook het probleem. Zulke situaties maken machteloos, terwijl iedereen juist een gevoel van controle wil hebben, zegt London. Negen van de tien keer vergeten mensen de buren in te lichten over de plannen, bijvoorbeeld omdat ze die niet kennen, en dat maakt de frustratie volgens haar uiteindelijk alleen maar groter. “Het lawaai van een verbouwing kun je misschien niet voorkomen, maar als je elkaar op tijd informeert, is er begrip en kun je veel meer hebben.”

Sympathiek

Dat merkte ook consultant Loes (29), die evenmin met haar achternaam in de krant wil. Het contact met de buurman was vanaf het begin van de verbouwing in het pand aan de Rooseveltlaan in april goed, en elke dag hield hij haar op de hoogte van de werkzaamheden. Heel anders dan bij de tweede verbouwing in hetzelfde pand in Zuid, waar beide partijen elkaar amper spreken. “Ik merk dat contact de pijn van het lawaai wat verzacht. Niet omdat er minder herrie is, maar het is fijn om te weten waar je aan toe bent.”

Ook de buurman in de Utrechtsedwarsstraat laat nu ­weten wanneer het zware werk wordt uitgevoerd en is het lawaai even hevig, dan kan David op zijn kosten een andere werkplek huren. “Een gepaste oplossing. Dat neemt wat stress weg.”

Dat goed contact met de buren in zo’n situatie minstens zo prettig is voor de verbouwers, merkte Josine ­Gräfe (42). De docent is zich bewust van de overlast die haar verbouwing in Amstelveen de buren kan bezorgen. “Van tevoren hebben we het aangekondigd in de appgroep en bij de naaste buren gingen we langs met de bouwtekeningen, dat vonden we wel netjes. Wat misschien ook helpt: we maken van de garage een woning voor mijn schoonmoeder, dat vinden de buren sympathiek.”

Ze kregen tot nu toe één klacht, maar dat had met boren of timmeren niets te maken. “Iemand had het chemisch toilet voor hun deur gezet.”

Ander huis kopen

Het thuiswerken kan weleens een blijvertje zijn en het einde van de verbouwwoede lijkt evenmin in zicht, zegt Martin Hagedoorn van De Hypotheekshop. “Door gestegen woningprijzen en een krappe woningmarkt neemt het aantal verbouwingen al jaren toe, maar het thuiszitten lijkt deze trend te versterken.”

Zo groeide het aantal verbouwingen volgens hem ten opzichte van 2019 landelijk met 40 procent, en in Amsterdam met 17 procent. Waren het eerst keukens en badkamers, nu is er een grotere vraag naar meer ruimte. Maar hij ziet ook dat mensen hun woning opeens gaan isoleren, omdat ze door het thuiswerken worden geconfronteerd met tocht. “Na corona blijven we vermoedelijk meer thuiswerken, dan is comfort belangrijk.”

Die mogelijk voortdurende thuiswerksituatie en de grootscheepse verbouwing naast de deur zette het stel Moens aan het denken. Aan de buren vragen of het even wat minder kan, is daar geen optie. Ze wilden ooit al een ander huis kopen, maar door de afgelopen maanden denken ze nu serieus na over verhuizen. “Want voortaan elke maand een week in een bungalowpark is ook niet te doen.”